سامان تن به زیرفروشی نمی‌دهد

سرویس بانکداری الکترونیکی- بانک سامان به بانکداری الکترونیکی به عنوان ویترین نگاه نمی‌کند.
 منصور مومنی- مدیر بخش بانکداری الکترونیکی بانک سامان- ضمن اعلام این مطلب در گفت‌وگو با خبرنگار عصرارتباط افزود: پخش و نصب POS دو مقوله کاملا متفاوت است. بانک سامان این پتانسیل را دارد که معادل تمام بانک‌هایی که قصد نصب POS در سراسر کشور را دارند، دستگاه POS نصب کند؛ اما این موضوع پخش POS است نه نصب آن.
 منصور مومنی این پرسش را مطرح کرد که چند درصد از بانک‌های فعال در بازار، تعداد قابل توجهی پایانه فروش فعال دارند؟ به گفته وی آنچه در این زمینه اهمیت دارد استفاده از POS بوده و ما در حال حاضر سعی داریم بیشتر روی کیفیت تراکنش‌های دستگاه‌های POS کار کنیم و آمارها نشان می‌دهند که بسیاری از بانک‌ها رقم تراکنش (Transaction per pos) بانک سامان را ندارند. این رقم در بانک ما تا پایان سال 85 در حدود 14 است.
 مومنی تاکید کرد:‌ بانک سامان دارای دومین شبکه پایانه‌های نصب شده در میان بانک‌های کشور است.
 البته منظور از این گستردگی، تعداد POS نصب شده است، نه تعداد پذیرنده‌ای که روی سیستم تعریف شده است. ما تاکید داریم که هدفمان پخش POS نیست بلکه می‌خواهیم یک شبکه گسترده و فعال داشته باشیم تا POS در جای خودش قرار گیرد.
 مدیر بانکداری الکترونیکی بانک سامان در خصوص روند پیشرفت بانک سامان در این حوزه گفت: ما در سال 84 حدود 8 هزار دستگاه POS نصب کرده بودیم که این تعداد در سال 85 به بالای 30 هزار دستگاه رسید و به طور طبیعی هرچه تعداد POS بیشتر شود، درصد رشد کمتر خواهد شد.
 به اعتقاد وی این مشکل از اینجا ناشی می‌شود که در واقع رقابت بی‌دلیل بانک‌ها، شرایط فروشندگان و مدیران فروشگاه‌ها را برای این خدمات دشوار کرده است که بانک سامان می‌کوشد این مسئله را در مجموعه خود منضبط کند.
 او در این زمینه گفت:‌به عنوان مثال اگر بخواهیم پایانه فروشی نصب کنیم اما از آن درآمد نداشته باشیم، امکان توسعه وجود نخواهد داشت، پس این موضوع را منضبط می‌کنیم تا به درآمدزایی ممکن برسیم و در این زمینه بانک سامان هرگز زیرفروشی نکرده است.
 من معتقدم که با این سیاست کاری پذیرندگان واقعی و اصلی کارت با ما همراه خواهند بود، اما آن دسته از شرکت‌ها که اصطلاحا برای ویترین‌شان POS می‌خواهند و به چشم یک تبلیغ به آن نگاه می‌کنند و در واقع در استراتژی فروش‌شان روی POS حساب باز می‌کنند، ما تمایل چندانی به کار با آنها نداریم.
 مومنی وعده داد: به هر حال ما می‌کوشیم فاصله خود را با بقیه حفظ کنیم و بعید نیست که تا پایان امسال، بزرگ‌ترین شبکه POS با توجه به برنامه‌هایی که بانک سامان در نظر گرفته، متعلق به این بانک باشد. این سیاست در نتیجه این است که هنوز ما به بسیاری از شهرستان‌ها وارد نشده و POS‌ نصب نکرده‌ایم و خیلی از مناطق ایران هستند که هنوز تحت پوشش شبکه بانکی ما قرار ندارند.
 مدیر بانک سامان در خصوص توسعه شبکه POS گفت: تا امروز تعرفه نصب این دستگاه‌ها در کل کشور تقریبا ثابت بوده و ما به مشکلی در این زمینه برخورد نکردیم ولی غالبا چالش در این زمینه مواقعی اتفاق می‌افتد که بانک‌های دیگر و خصوصا بانک‌های دولتی، بخواهند در این زمینه زیرفروشی (Domping) کنند و یا اینکه بخواهند POS را بدون کارمزد و با سرویس‌های غیرمنطقی و غیراستاندارد نصب کنند. در کل درصد کارمزدهای POS آنقدر ناچیز است که همه با رغبت جذب ما می‌شوند و تقریبا در این زمینه تعرفه‌ای که بانک مرکزی تعیین کرده به رقم ما بسیار نزدیک است.
 مومنی در پایان حرف‌های خود در خصوص پروژه مشترک بانک سامان با شرکت ایران‌خودرو در سال گذشته گفت: این پروژه حجم تراکنش (transacition) ما را در حد وسیعی بالا می‌برد؛ به همین دلیل در زمینه اجرای خدمات کارت ایران‌خودرو، یکسری مسائل اجرایی داشتیم که باید مرتفع و امکانات به طور کامل فراهم می‌شد.
 او تاکید کرد: همین تاخیر یک ساله برای تهیه امکانات و پوشش‌دهی شبکه به منظور تولید روزی 2 هزار کارت با کیفیت قابل قبول بوده است و ما پیش‌بینی می‌کنیم پروژه ایران‌خودرو، پروژه‌ای موفق و بزرگ خواهد بود.
  مومنی در دفاع از فعالیت‌های بانک سامان این اتهام که فعالیت‌های الکترونیکی بانک سامان صرفا جنبه تبلیغاتی دارد را رد کرد و گفت: ما به طور محض به بحث "بانکداری الکترونیکی" به شکل یک ویترین و شعار تبلیغاتی نگاه نکردیم؛ هرچند یک ابزار برای کشش مردم به سمت بانک سامان بود اما در عمل آمارها نشان می‌داد که ما این خدمات را ارائه داده‌ایم. در غیر این صورت بانک سامان مقبول واقع نمی‌شد چرا که مردم هیچ‌گاه صرفا برای تماشای ویترین به سمت ما نمی‌آمدند و این روند تا به امروز حفظ شده به طوری که حجم استفاده از خدمات الکترونیکی بانک سامان رو به افزایش است و حتی می‌توانم بگویم که این موضوع چندان برای ما یک حربه تبلیغاتی نبود.
 به گفته وی شرایط استفاده مردم از این ابزارها همواره بایستی مکمل هم باشند. کارت، اولین ابزار در بانکداری الکترونیکی است که در صورت نبود آن به تعداد کافی، امکان استفاده از بخش‌های عمده خدمات الکترونیکی بانکی فراهم نمی‌شود.
 او گفت: ما در حال حاضر یک شبکه بزرگ POS در کشور داریم که با کارت‌های بانکی قابل استفاده است؛ بنابراین جهت‌گیری ما برای معرفی کارت، تابع جهت‌گیری عمومی بانک‌های کشور است.
 ما باید در کل کشور و در بانک‌های مختلف، تعداد کارت‌ها را افزایش دهیم بنابراین این ابزار بایستی بیشتر معرفی شود و طبعا همه بانک‌ها بیشتر کارت‌های خود را معرفی می‌کنند تا بستر لازم را برای خدمات دیگر فراهم کنند.
  او بانکداری الکترونیکی را به ورود اینترنت به این مقوله مرتبط می‌داند و می‌گوید: پیش از این موضوع، آنچه به عنوان بانکداری الکترونیکی در کشور جا افتاده بود در واقع نوعی جا به جایی مشتری از داخل شعبه به بیرون شعبه از طریق ATM بود که به عقیده من نمی‌توان نام بانکداری الکترونیکی را روی آن گذاشت. ناگفته نماند که این موضوع حرکت بسیار مفیدی به سمت مکانیزه شدن بود اما با توجه به شناخت دقیق از آینده شکل نگرفته بود؛ بدین ترتیب که هرگاه بخواهیم در مورد بانکداری الکترونیکی صحبت کنیم بایستی بانک هرجایی که مشتری هست، وجود داشته باشد و این موضوع قبل از حضور بانک سامان در ایران اتفاق نیفتاده بود.